Emshab otaq darid?

Met de middagtrein komen we rond middernacht aan in Yazd, een woestijnstadje in centraal Iran. De hotels die we in gedachte hadden blijken vol te zitten, maar iemand weet nog een nieuw klein hotel opgezet voor Iraniers. Daar is inderdaad nog plek over. Het zinnetje " Emshab otaq darid?" (" Heeft u een kamer voor vannacht?") kunnen we weer voor een aantal dagen vergeten.We hebben ieder een eigen kamer en van alle luxe voorzien, terwijl de prijs voor de 2 kamers goedkoper is dan de andere hotelkamers per stuk. Dus er is weer goed geboerd, zullen we maar zeggen. We hebben het stadje zo'n beetje bekeken en hebben gisteren een tour gemaakt door de woestijn met een aantal andere toeristen naar oa. Chekchek. Die vallen dan altijd toch wat tegen. De stadjes waren zo goed als verlaten, alles moet vlug en eigenlijk is er maar nauwelijks tijd voor de foto. Jammer, totdat de plaatselijke schapen werden gewassen op de plek waar we gegeten hebben. Later is er blijkbaar eentje geslacht en de ingewanden werden schoongemaakt, de maaginhoud werd geleegd en de longen werden ook even opgeblazen. Kijk, dat zijn dan weer de interessante dingen.
Vandaag lopen we nog wat door de stad rond, door de smalle steegjes en brengen nog een bezoekje aan de Amir Chakhmaq moskee, om vanavond een traditionele sport bij te wonen. Morgen proberen we een treinkaartje te bemachtigen naar Kerman, een plaats verder naar het zuiden. Daar gaan we oa. het visum proberen te verlengen.
Kortom: We vermaken ons hier prima en ondanks hier al meer toeristen zijn, blijft alles geweldig.
Tot in Kerman.