Kaluts

Zoals ik de vorige keer berichtte, zijn we enkele dagen in de woestijn geweest. Met een oude jeep zijn we met vijven op pad gegaan. Eerst allerlei inkopen gedaan en op het gemakje door de bergen. Onderweg nog enkele keren gestopt voor mooie foto's bij zonsondergang.
Eenmaal aangekomen op de plek waar we zouden overnachten midden in de kaluts (soort zandrotsen in de woestijn) kregen we bezoek van een Iranees stelletje en bleven bij ons overnachten. De moed schoot ons in de schoenen toen de lucht één dik wolkendek werd. Later in de nacht verdween dit gelukkig en verscheen er een enorme sterrenhemel, waarin ook de melkweg te zien was. De volgende ochtend voor zonsopkomst natuurlijk de wekker gezet om vervolgens op tijd met het fototoestel klaar te staan. Hopelijk is dat gelukt. Het was fantastisch!!!
Nadat we genoeg foto's gemaakt hadden, zijn we vertrokken om een stuk verderop ons ontbijt te nuttigen, in een oude Karavanserai. Dit is een openbaar gebouw langs grote karavaanwegen waar reizigers en karavanen konden overnachten. Meestal, en ook deze, bestaat het uit een grote binnenplaats, omgeven met tal van vertrekken. Hier heeft onze chauffeur een heerlijk ontbijt verzorgd. Daarnaast hebben we nog wat foto's gemaakt in het nabijgelegen dorpje. Ongelooflijk dat mensen in zo'n omgeving kunnen leven!!! De hitte en 'er is niks in de omgeving' en toch niet zeuren, geven wel aan dat wij uit een andere (verwende) wereld komen. Eenmaal terug in de bewoonde wereld hebben we nog een maaltijd samen genuttigd in een traditioneel theehuis. Het waren weer een paar onvergetelijke dagen, die de laatste ietwat saaie week weer helemaal goed maakten. Gelukkig, want zo hebben we een geweldig einde kunnen breien aan deze reis.
Volgende keer nog een bericht over de terugreis naar Nederland.
De groeten allemaal.