Ja, meneer Wortel...

contacten:
e-mail : surinaampje007@gmail.com
website: www.ligorio.nl

Terwijl ik bij wijze van grap op donderdagavond 12 juli onder het genot van een koude Parbo, aan enkele mensen vertelde, dat ons een bijzondere dag te wachten stond, vermoedde ik niet dat dit nog wortel zou schieten. Op de vraag of zij ook dergelijke bijgelovige dagen kennen, gaven ze als voorbeeld dat zij nooit op dinsdag in het bos mogen werken, omdat er dan boze geesten zouden kunnen zitten. De vrouwelijke collega gaf aan dat er op dat moment een boze geest in het vrouwenhuis zou rondzweven. Dat was voor haar een reden om de volgende dag haar kind niet daar achter te laten, maar mee te nemen naar de klas. Niet vermoedend dat haar deze actie nog strafpunten zou gaan opleveren.
We sloten het gesprek af met de opmerking dat ons zou benieuwen wat voor ongeluk ons te wachten zou staan. We moesten immers nog vergaderen over 'Ligorio in ontwikkeling', wat de volgende dag moest worden opgestuurd naar de stad.
Toen alle collega's de volgende ochtend op tijd aanwezig waren, stonden er onaangekondigd 6 mensen op de stoep. Het bleek de Inspectie van Onderwijs te zijn die het reilen en zeilen op onze school kwam beoordelen. Uniek, want zolang de school bestaat (ruim 25 jaren) zijn ze nog nooit eerder langs geweest. Maar moet dat dan met 6 inspecteurs tegelijkertijd; het leek meer op een invasie. De 'belangrijke' mensen werden voorgesteld en meneer Wortel werd aan mijn klas toegewezen. Zoals de naam al doet vermoeden, was het een hele aardige man. Via een keurig uitgewerkte A4 lijst, liet hij me weten wat ik hem allemaal mocht overhandigen. Mijn oog viel op 'observatie-schrift' en 'uitgewerkte lesvoorbereidingen'. "Oh, werkt elke Surinaamse leerkracht met 20 jaar leservaring nog elke les uit? Dat zit in mijn hoofd meneer en wat niet in mijn hoofd zit, schrijf ik op. Kijkt u maar."
"De tijd die ik nodig heb voor een uitwerking van een observatie, kan ik ook gebruiken voor individuele begeleiding want dat hebben ze zeer hard nodig," waren mijn reacties. Maar met het observatie-schrift bedoelde hij meer algemene gegevens als wie de ouders zijn,wie ze begeleid etc. "Oh, een soort historisch overzicht," stamelde ik. "Maar dat is heel simpel, want vader is er niet, moeder is ongeschoold en bemoeid zich nauwelijks met de school en overige gegevens vindt u op de stamkaarten," verduidelijkte ik. "Als het kind geen zin heeft, doet hij het wel/niet, afhankelijk van de creativiteit van de leerkracht." Jammer genoeg kon ik hem ook geen inventarislijst overhandigen van het klaslokaal, omdat als het woord meer lettergrepen bevat dan de hele inventaris samen, ik het de moeite niet vind. Dat ik hem mondeling meedeelde, dat de inventaris bestaat uit 22 setjes, een bruine prullenbak en een werkende klok, leverde me een strafpunt op. Regel is regel. Ondanks uit de nabespreking bleek dat de lessen inhoudelijk in orde waren, vond hij het wel jammer dat ik met rekenen geen concreet materiaal gebruikte. "Tja, ik denk omdat het Ministerie van Onderwijs die ons niet geeft meneer, maar ik ben druk bezig dat vanuit Nederland te laten overkomen. In de tussentijd teken ik alles zoveel mogelijk uit op het bord zoals u wellicht gezien heeft," reageerde ik wat verontwaardigd. Nadat hij opmerkte dat elk nagekeken werkje voorzien dient te worden van handtekening en datum, besloot ik mijn opkomende gevoelens te onderdrukken en alleen maar te antwoorden met 'Ja meneer Wortel.' Ik had honger en ik was de opbouwende, goed gefundeerde kritiek even kwijt. Het strafpunt wat ik kreeg omdat ik mijn absentielijst altijd met potlood invul in plaats van met pen en bovendien niet maandelijks afsloot met handtekening en datum nam ik maar voor lief. Immers ik voldeed wel aan het kledingvoorschrift. Yes!!! Later zag ik dat hij onder elk werkje in het repetitieschrift een handtekening heeft gezet met datum natuurlijk. Dus dat heeft hij een uur lang zitten doen!!

Mijn eindoordeel luidt als volgt:
Ondanks het feit dat we niet hebben gesproken over de werkelijke problematiek op onderwijsgebied in het binnenland, zie ik dit bezoek toch als een positieve ontwikkeling, mits dit geen eenmalige actie is. Het z o u namelijk k u n n e n betekenen dat er een voorzichtig begin gemaakt is het binnenland eindelijk eens serieus te nemen.
In dat geval is vrijdag de 13e voor mij voortaan een geluksdag.

Was getekend

surinaampje 007 (spreek uit als dubble oo seven)

13-8-07 (naar waarheid opgemaakt op..)